Nasıl sevildiğini bilmedin hiç.
Bilmedin çünkü seni sevme hakkını
veremedin sen bana..Elimde bulutlar mı getirmeliydim, yada yağmurlar mı
yağdırmalıydım durmaksızın gözlerimden..Ve bütün bunların ödülü,gitmek miydi
sessizce..
Neredeydin bu zamana kadar
derken, neredeydin gerçekten? Sen mi geldin de ben bilemedim. Yada sen hiç
gelmedin zaten de, ben mi geldiğini zannettim?
Yine aynı, hep aynı..Küçücük
kafeslerde çırpınarak ölen bir kuş misali..Çaresiz ve suskun. Kırgın ve
hüzünlü..
Ben sana söylemedim seni ne kadar
sevdiğimi..Ve işte şimdi korktuğum başıma geldi. Yaralarını bilmeden yaralama
kimseyi..Ben bir kez daha dinlerim aynı senfoniyi..Ama yalnız ama suskun..
Sen anlama beni..
Zaten anlatılmaz
artık bundan sonrası..Ne yaşandı, ne istendiğine dair. Bir parça umut, bin
damla gözyaşına bedel..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder